محققان دانشگاه تگزاس با مطالعه فسيلهاي بهدست آمده از استخوانهاي اين پرنده ماقبل تاريخ و دادن اطلاعات حاصله به سيستمهاي کامپيوتري اعلام کردند که ماهيچههاي بالهاي اين پرنده حدود 17 درصد از وزن او را تشکيل ميداد. و اين پرنده غولپيکر از دو روش براي پرواز استفاده ميکرده است يعني هم بالهاي بزرگ خود را تکان ميداده و آنها را به هم ميزده و هم به صورت يک گلايدر در هوا حرکت ميکرده است.
به گفته محققان اين پرنده بدون حرکت بالهاي عظيم خود تا مسافت 200 مايل را به نرمي پرواز ميکرده است.
پروفسور کاترج در اين مورد ميگويد: اين پرنده غولپيکر براي پرواز و حرکت بالهايش از نيروي ماهيچهها استفاده نميکرد، بلکه همانند گلايدرها مسافتي شيبدار را ميدويد و از نيروي باد و هواي گرم که زير بالها جمع ميشد، استفاده ميکرد. درست همانند گلايدرهاي امروزي و با همان شيوه پرواز.
R/H/108
انتهای پیام/